Kleding voor bescherming tegen hitte en vlammen

EN 11612 specificeert de prestaties voor kleding ontworpen om te beschermen tegen hitte en/of vlammen (niet met inbegrip van bescherming voor brandweerlieden en lassers). De norm geeft op bescherming aan tegen ontsteking door diverse hittebronnen: (A) beperkte vuurverspreiding, A1 oppervlakteontsteking en A2 randontsteking, volgens testmethode ISO 15025; (B) thermische convectie en open vuur, volgens testmethode ISO 9151; (C) stralingswarmte volgens, testmethode ISO 6942; (D) spatten van gesmolten aluminium, volgens testmethode ISO 9185; (E) spatten van gesmolten ijzer, volgens testmethode ISO 9185 en (F) thermische geleiding (platte strijkijzers, kookplaten, etc.), volgens testmethode ISO 12127-1.

Kledingstukken die volgens EN 11612 zijn gecertificeerd, moeten samen worden gebruikt met andere beschermende kleding die voldoet aan de eisen van EN 11612. Bovendien vereist de norm volledige bescherming van armen en benen, wat betekent dat T-shirts en korte broek niet voldoen aan de EN 11612 eisen. De gebruiker kan daaronder echter kleding dragen die volgens EN 14116 is gecertificeerd (een lager beschermingsniveau, dat niet dezelfde ontwerpvereisten heeft), voor een betere bescherming. Om volledige bescherming te garanderen, moeten het hoofd, de nek, de handen en de voeten bedekt zijn door andere goedgekeurde beschermende kleding. Denk eraan dat kleding geclassificeerd als ondergoed altijd moet worden gedragen samen met de buitenste kledingstukken die voldoen aan de beschermingseisen van EN 11612. Ondergoed alleen zal niet het juiste beschermingsniveau bieden.